Het winnende lot

Geef mij maar een paar onstuimige zondagen. Kletterende regen, storm en kou. Samen onder een dekentje op de bank. Of met zijn tweetjes in quarantaine. Al is het maar voor even. Deuren op slot. Gordijnen dicht. Volledig opgaan in elkaar.

En dan…
We zijn nog geen vier weken samen als de eerste storm in februari, Ciara wordt genoemd. Achterna gezeten door Dennis, Ellen en Francis. Regen en storm. Alleen de kou blijft voorlopig uit.
In maart gaat het land op slot. ‘Blijf zo veel mogelijk thuis’. Niet voor even, maar voor langere tijd. Een bizarre wereld buiten, maar binnen is het fijn.

En nu…
Het is halverwege mei. De maatregelen versoepelen en ik ben weer aan het werk. De kinderen mogen weer naar school. Zelfs een drankje op terras is binnenkort weer mogelijk.

Vanavond zitten we samen in de tuin. In jouw tuin. Een voorzichtig zomerzonnetje op ons gezicht. Allebei een pizza. Samen drinken uit één blikje. Shandy uiteraard.

'Waar zullen we nu om vragen?' zeg je met een knipoog.

Het winnende lot. Een paar miljoen. Een dikke auto voor de deur.
Ik denk terug aan al die weken en ik kan het antwoord niet bedenken.
Misschien gewoon een nachtje uitslapen in jouw armen. Een koffie buiten in de tuin. Een zwoele nacht onder een hemel vol sterren. Op mijn balkonnetje in Noord.

De maatregelen rondom Corona creëerde de basis. De stormen hielden ons thuis. De angst voor besmetting later ook. En gek genoeg had ik me geen beter begin van onze relatie kunnen wensen.

En, ja! Natuurlijk is het fijn als we straks weer naar buiten kunnen. Hand in hand met wijn op het terras. Pretparken, stedentrips of inderdaad eens sushi ‘all you can eat’.
Maar dan niet om elkaar beter te leren kennen. Of om iets te ondernemen, omdat het allemaal nog zo pril is. En zeker niet uit angst voor stiltes of ongemakkelijkheid.
Maar gewoon omdat we dat allemaal nog niet hebben meegemaakt. Samen.

We kunnen uren lang praten, gek doen en genieten. En als we lachen, wil ik niet meer dat het stopt. We delen onze passies en eigenaardigheden. Liefde, lust en zoveel meer.
De avonden altijd lang. De nachten daardoor veel te kort. Beiden vliegen veel te snel voorbij.
Dus waar ik nu om zou vragen… Is niets meer dan dit. Een leven zoals nu in een toekomst van morgen. Iedere dag opnieuw.