Het klopt

Het is een koude dinsdagavond in maart als ik koffie drink op de derde verdieping. Met uitzicht over de oude Maas. Op de bank naast een hele leuke man.

Eind vorig jaar was ik vastbesloten. Voorlopig geen Lexa, Tinder of Badoo. Niet langer meer afspreken met een knappe kop en wegrennen bij een vreselijke date. Mannen met psychische problemen. Onvolwassen en verwend. Of compleet vol van zichzelf.

En natuurlijk was er af en toe best eens sprake van een leuke klik. Maar dát alleen, is niet voldoende om mee verder te gaan.
Dus eind vorig jaar ging niet alleen mijn kerstboom de deur uit, maar ook mijn ‘zin´ in een relatie. Ik verwijder mezelf van de datingplatforms. Ik spreek niet meer af en ga al helemaal niet meer op zoek.

Maar de dennennaalden zijn nog niet van mijn galerij gewaaid, of daar staat hij voor de deur. Knap en onverwachts. Met de meest sprankelende ogen. Kak!

Het liefst had ik nu gewoon even de deur dicht willen smijten. Om er vervolgens met mijn rug tegenaan te leunen. Zakkend door mijn knieën, glijdend op mijn kont. Zoals vrouwen dat doen in films. Dit was niet de afspraak.

Geen mannen in 2020. Het is 6 januari. 2020! Dubbel kak.

Met een ruggengraat van een pelgarnaal gooi ik mijn goede voornemen in de eerste week van januari over boord.
Er is een klik. Er is veel meer dan een klik. We worden verliefd. We zijn het liefst dag, avond én nacht bij elkaar. 'Hij staat voor de deur als je het niet verwacht.' Als echte liefde bestaat, dan is dit er een van de beste soort.

Vrij vlot krijgen we een relatie. En het balletje begint te rollen. Niet geheel onopgemerkt.

'Zullen we binnenkort een avondje op de koffie gaan bij mijn ouders? Ze zijn nieuwsgierig naar je.'
Driedubbel kak. Schoonouders schrijven niet echt succesverhalen in mijn leven.

En toch zit ik vanavond op visite. Op visite bij de ouders van mijn liefde. Ik zou misschien zenuwachtig moeten zijn, maar ik ben het niet. Althans niet meer.

Want zodra de deur open zwaait zie ik twee paar sprankelende ogen. Precies zulke ogen zoals die ene dinsdagavond in januari. En plotseling realiseer ik me dat er ook maar één succesverhaal nodig is om de liefde te laten kloppen. En het klopt!