Oranje bril

Betrapt! Ik heb me er opnieuw schuldig aan gemaakt. Normaal gesproken deed ik het met leuk gezelschap en een heerlijk drankje op terras. Maar sinds de Lockdown én de winter in Nederland, doe ik het liever op de bank voor de tv. Samen.

We kijken naar een aflevering van First dates. Een programma waarbij wildvreemd Nederland elkaar ontmoet aan de bar voor een allereerste date. Van eind puberteit tot hoogbejaard. Gescheiden of een leven lang single. Ze gaan op date in het bekende restaurant van de NPO. Maar niet voordat zij een drankje hebben besteld bij barman Victor. Dé barman met zijn hemelsblauwe kijkers en ondeugende glimlach. Als dát de maatstaaf is voor mannelijk schoon, wens ik de dames veel succes op hun avontuur met de onbekende.

Ik smul van de gesprekken die de kandidaten voeren. Van de eerste indruk. Nog voordat ze elkaar hebben ontmoet. Mijn eerste indruk. Ik geniet ervan mensen te bekritiseren. Te kletsen over hun uiterlijk en tenenkrommende eigenaardigheden. Te fantaseren over hun leven nu en vanavond in de slaapkamer. Ik kan het niet laten.

Ik ben verre van perfect. Ik leef mijn leven en doe mijn dansje. En hoewel ik professioneel gezien graag achter gedrag kijk en het zeker niet laat afhangen van een eerste indruk, kijk ik in privé zo nu en dan door een heel andere bril. Een oranje bril. Omdat het mijn lievelingskleur is.

Het fascineert me dat mensen hun privéleven willen delen. Willen delen met ons hier op de bank. Zo ook de aanstaande bruidjes die gekoppeld worden aan hun onbekende vreemdeling.

Married at first sight. Smakelijk vermaak, maar dan een stapje verder. Op basis van het snuffelen aan verschillende zweetsokken, het selecteren van knappe koppen en het aanvinken van je intieme verlangens, schuif je die wildvreemde knakker een ring om zijn vinger. Liefde volgens de wetenschap. En dan toch opgelucht ademhalen als de match iets weg heeft van Victor. Dé barman.

Ik hou van de mens. Ik kijk er graag naar. Ik kan er eindeloos van genieten. Over kletsen en fantaseren. Wildvreemde mensen vormen het karakter van een goed verhaal. Mijn verhaal. Gevormd door lievelingswoorden en aan elkaar geplakte zinnen. Om te lezen tijdens het drinken van een kop koffie. In de rij bij de kassa of desnoods tijdens het poepen.

Het leven is leuk en de mensen om ons heen maken het leuker. Zo lang je af en toe maar kijkt door die favoriete bril.