Wat als....

Vanavond vieren we met sushi. Sojabonen met extra zout. Gyoza’s en de crispy union roll. Mijn lievelings. Vanavond vieren we voor het eerst, de allerlaatste keer. Vanavond ben ik ongesteld geworden, na onze eerste poging op weg naar jou.

Vanaf het moment dat de zaadcellen zich een weg zwemmen naar mijn baarmoeder, voel ik me op en top zwanger. Gek word ik ervan. De kikkervisjes hebben hun eindstation nog niet bereikt of de blauwe aderen tekenen zich al af tegen mijn borsten. De geur van koffie maakt me misselijk en ik ben moe. Versleten moe.

Mijn eerste zwangerschap, bijna zeven jaar geleden kreeg ik niet cadeau. Ziekenhuis in. Ziekenhuis uit. Zo vruchtbaar als een konijntje, maar geen plusje op de test. Vijfendertig pogingen op goed geluk. En na precies drie jaar proberen is het raak.
Hoewel ik mezelf keihard toespreek dat het deze keer anders zal gaan, fluistert het stemmetje in mijn hoofd een hele ándere taal.

Mijn leven is veranderd, mijn partner is veranderd. Zelfs de wens is veranderd. En toch overvalt die eerste menstruatie me met angst. Want wat als het nu weer zo lang gaat duren? Wat als mijn vruchtbaarheid inderdaad binnen een jaar halveert? Wat als ik met vierendertig levensjaren op de klok te oud ben om opnieuw moeder te worden?
Wat als… Wat als ik leef voor de dag van morgen en vandaag voorgoed vergeet? Want daar komt het voor mijn gevoel op neer.
Vandaag heeft zoveel meer te bieden. Zoveel dromen even mooi. Cadeautjes bij het wakker worden, lieve woorden voor de nacht.

Als ik terugkijk op de jaren, kwamen de verrassingen onverwachts. Een prachtige dochter aan mijn zijde en mijn vriend die voor haar zorgt. Alsof het zijn eigen meisje is.

Ergens voelt het leven zoals schrijven. Wil ik vanavond, dan lukt het waarschijnlijk niet. De witte pagina vult mijn scherm. De knipperende cursor maakt me gek. Maar als ik me dan richt op nieuwe dingen, volgt er een tsunami aan mooie woorden. De zaadjes voor een goed verhaal.

Dus, wat als ik mijn plannen los ga laten? En wel zie hoe de bladzijde zich vult. Wat als ik geluk in momenten weet te vangen? En er iedere dag een foto van maak. Wat als… ik geniet van deze dag. Want morgen is opnieuw vandaag.


Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.

Maak jouw eigen website met JouwWeb