Volle maan

Het is vrijdagmiddag rond etenstijd als papa thuis komt vanuit zijn werk. Buiten begint het al een beetje donker te worden. Binnen staat de verwarming aan en branden er wat kaarsjes. Mijn kleine zusje Mila kruipt naast me op de bank en wijst naar de grote goudkleurige bol aan de hemel. ‘Als het volle maan is vanavond, dan komen de wolven tevoorschijn,’ fluistert ze. Voorzichtig kruipt ze wat verder onder haar dekentje op de bank. Toch wel onder de indruk van haar eigen verhaal.

‘Is er hier een jarige in ons midden?’ roept papa plotseling vanuit de keuken. Mila spingt op van de bank en rent met gespreide armpjes op hem af. We vieren vandaag de vijfde verjaardag van Mila. En net als vorig jaar weer zonder visite. Gelukkig heeft ze vandaag op school kunnen trakteren en gaat ze volgende week met drie klasgenootjes pizza’s bakken.
Mama heeft vanmorgen een lekkere taart gebakken en straks schuiven we allemaal in huispak aan tafel om ons eigen pannetje met eten te bereiden. We gaan gourmetten; de absolute topfavoriet van Mila. Ze eet het liefst komkommers en stokbrood. En hooguit een stukje hamburger. Maar de gezelligheid van kerst op haar eigen verjaardag, zorgt voor een vrolijk stuiterende kleuter in huis.

Mila vertelt papa haar mooiste verjaardagsverhalen. Het trakteren in de klas, de kaarten in de brievenbus en de videoboodschap van opa en oma. ‘Nu konden ze er toch een beetje bij zijn, pap,’ vertelt ze dapper. Ondertussen vraag ik mama hoe het met opa en oma gaat. ‘Oma heeft nog koorts, maar met opa gaat het al een stuk beter. Ze hoesten nog wel, maar als de klachten straks voorbij zijn, mogen ze eindelijk weer de deur uit.’ Ik denk dat Mila door het dolle heen is zodra zij opa en oma weer kan knuffelen.

‘Ik moet gaan, meiden.’ Papa wandelt de keuken in met Mila op zijn arm. Haar ogen vol met tranen. Zijn gezicht verdrietig, maar ook bezorgd. Ik kijk vragend van papa naar mama. ‘Vanavond zal er een protest plaatsvinden op de Coolsingel in Rotterdam. Ik ben dáár nodig vanavond. Net als vele andere papa’s en mama’s.’

Ik wil er tegenin gaan. Het is de verjaardag van Mila. Papa mag niet weggaan. Niet vanavond. Hij is hier nodig!
Mama slaat een arm om mijn middel en drukt een kus op mijn wang. Papa plakt een kus op mijn voorhoofd. ‘Ik probeer op tijd thuis te zijn voor het toetje. Zorg jij samen met mama voor een episch verjaardagsfeestje?’ Ik moet stiekem lachen, omdat pap de hippe woorden van tegenwoordig gebruikt. Ik neem Mila van hem over en samen kruipen we aan de feestelijk gedekte tafel. Mama geeft papa nog een extra dikke knuffel en dan valt de deur achter hem in het slot.

Vanavond is het volle maan. De wolven komen tevoorschijn. Ze vernielen de stad en gooien met stenen en vuurwerk naar mijn vader. De man die hier vanavond met ons aan tafel had moeten zitten. Op de verjaardag van zijn kleine meid.