Tom

Met een handje op je buik word je in mama’s handen geboren. Met je piepkleine beentjes ontspannen over elkaar. Tien vingertjes aan iedere hand. Wiebelteentjes precies zoals die van je zusje. Ik herken je neusje en de zachte glimlach op je gezicht. Het is alsof ik naar je papa kijk, zo veilig en vertrouwd.

Een paar minuten geleden voelde ik je nog bewegen in mijn buik. Alsof je aan mama wilde laten weten dat alles goed was daar binnen. En dat was het ook. Tot mijn vliezen braken en de weg terug voorgoed verdween.

Met trillende handen pak ik de schaar van de verloskundige aan en ik knip je navelstrengetje door midden. Met trots pak ik je van haar over en ik leg je op mijn borst. Mijn tranen druppelen zachtjes op jouw lijfje neer. Papa zit naast me. Samen hand in hand. Een kus op mijn voorhoofd en verder blijft het stil. Doodstil.

Op 19 mei zijn we papa en mama geworden. Papa en mama van het allermooiste mannetje op de hele wereld. Zo dapper en stoer.
Onze mooiste herinnering aan jou werd de ergste nachtmerrie. En andersom. Want vergeten zullen we je nooit.

Vanavond kijk ik met je zusje naar de fonkelende sterren in de lucht. Ze kiest er eentje uit en geeft ‘m jouw naam. Lieve Tom, je hoort bij ons gezinnetje. Vandaag, morgen en voor altijd.